Welkom in het altijd zonnige Wildalpen! Dag 1 van de Wildwater Cursus. Hoogtijd om het water op te gaan. Uitgerust met de juiste gear en een goedgevulde lunchtas wordt er een start gemaakt aan het avontuur. Boot in je nek en op pad naar het stuwmeer, hoppa het ziet er bijna als echt uit.

Het stuwmeer is gevuld met ijskoud gletsjer water waar geen vis raar van opkijkt. Met een licht stroompje en honderd pirouetjes begint het warmdraaien. Ondanks de briljante tips heeft de kajak toch een eigen wil. Maar al snel worden we echte boezem vrinden met de kajaks. De juiste slagen, de losse heupjes en een stoere blik. Dansend gaan we de eerste kilometers van de Salza af. Tot morgen! Voor nu laten we onze heupjes rusten. 

Dag 2 zoals beloofd vroeg aan het ontbijt waar we direct oog in oog staan met wat ons vanmiddag te wachten staat. De mooie doch iets wat angstaanjagende waterval van de camping passage. Het buikje rond, vol goede moed en de tanden gepoetst gaan we weer richting de shuttle. Het belooft een mooie dag op het water te worden! De dag vloog voorbij en net voor de camping wacht ons nog één laatste beproeving, de Helliwelli, een geweldig mooie wals. Als we deze proef doorstaan kan het niet meer missen. Geen zwemmers, wij zijn er klaar voor!

De waterval, samen met alle groepen van de cursus maken we ons aantreden bij de camping. Voordat we met samengeknepen billen van de waterval peddelen gaan we eerst spotten en de juiste lijn kiezen, kijk ons even professioneel zijn. Snel terug in de boot varen we als een treintje van keerwater naar keerwater tot dat we oog in oog staan met de waterval. Met de instructeurs in de startblokken onderaan de waterval om je eventueel eruit te vissen gaan we vol vertrouwen de uitdaging aan. Wij kunnen dit. De peddel met een iets te stevige grip in de handen, een gefocuste blik en een stiekeme grijns. Je hoort ons stuk voor stuk herhalen: rechte lijn, blijven peddelen en de neus in het water duwen. Vele van ons halen het, ik en mijn danspartner daarentegen.. Waren iets te vroeg met juichen. Toch blijven peddelen.. Tijd voor een groot bord voer en een kampvuur!

Dag 3 mijn spullen zijn nog nat na de zwempartij van gister. Vandaag varen we een kort traject. De spiertjes beginnen langzaam maar zeker een beetje te klagen dus dat komt ons goed uit. Het water wordt steeds een beetje wilder. Vandaag geen uitgebreide lunch aan de rivier, maar een theorielesje over keerwaters met takjes en stenen. Dit is denk ik wel het mooiste klaslokaal waar we ooit zijn geweest. Snel nog een beetje eten. Het is tijd om op jacht te gaan naar alle keerwaters. We snappen het spelletje, althans dat denken we. Keerwaters invaren als een pro zo voelt het. Maar als je om je heen kijkt heb je al snel door dat jíj het klunzige girafje bent dat voor het eerst op zijn benen wil staan.

Vroeg van het water, een middagje vrij. Iedereen gaat een beetje zijn eigen weg. Wij gaan natuurlijk op avontuur. Een wandeling langs alle watervallen bij de Wasserlochklamm klinkt wel als een plan. Na een stevige klim en geweldige uitzichten komen we uit bij de hoogste van de verzameling. De waterval van wel 39 meter hoog, sprookjesachtig mooi, tijd voor een duik. Eenmaal terug op het kamp is het tijd voor avondeten zoals iedere avond wordt er gezamenlijk gekookt en nog lang na getafeld met fijne verhalen.

Dag 4 en 5 de kleine en grote kloof staan op het programma. Na een beetje rust gaan we fris en fruitig het water op. Opkanten, uitvaren, boogslagen en keerwaters alles gaat steeds meer volgens het boekje. Minder zwempartijen meer water. De kleine kloof peddelen, zo is wildwater varen bedoeld. Met rotsformaties die in duizenden jaren zijn gevormd door het scherende water. We knallen door de kloof maar niet te snel want dit mag nog wel even voortduren. Gelukkig weten we dat we morgen nog de grote kloof tegoed hebben.

Welkom in de grote kloof! De weersomstandigheden zijn perfect, het water is kraak helder. Hier zijn we voor gekomen. Met wildwater passages waar je echt je best moet doen. Kies een lijn, vaar de lijn en geniet. We voelen de kracht van het water en de stroming. De Salza is hier niet meer zo vergevensgezind. Maar wat kennen wij onze danspartner in zo’n korte week al goed. Dit was een geweldige afsluiter. Voldaan stappen we uit de boot, tijd voor liefde en knuffels want we hebben het gehaald! De eerste afspraak aan wal klinkt luid volgend jaar zijn we weer van de partij. Traditie getrouw sluiten we de week af met een etentje in het lokale restaurant. Woorden schieten te kort maar een dankjewel en een flinke high five mag niet ontbreken. Tot volgend jaar!