Beste peddelvrienden en peddeldinnen,
Het is de afgelopen tijd een bijzondere tijd waarin wij als buitensporters binnen of op gepaste afstand moeten bewegen. Het bedrijf waar ik met hard en ziel voor werk heeft het voor de 2de keer in korte tijd flink lastig. Eerst is het hoofd gebouw in 4 uur tijd afgebrand en nu moeten we het doen met de Corona gekte. Mijn werkgever heeft me gevraagd om nu mijn vakantie uren op te nemen die ik nog had zodat wij niet in de problemen komen als we straks weer open mogen. Laten we dat dan maar doen dacht ik maar hoe vul je dan je vakantie als je niet naar het buitenland mag als buitensporter.

Geen probleem hier in de lagenlanden zijn zat prachtige plekken en toffe verhalen te verzamelen. De afgelopen week heb ik daarom samen met mijn peddel vriend Matias een geweldig avontuur beleeft.
In 6 dagen 333 km kanovaren van Rotterdam naar Lauwersoog.

Dag 1 - Zaterdag 25 april 2020
Om 6:00 uur hadden Matias en ik afgesproken op het Outdoor Station in Rotterdam Crooswijk. Maar 6:00 uur was wel iets te veel van het goeden dus na wat opstart probleempjes zijn we iets later begonnen. Uiteindelijk om 7:00 uur echt het water op gegaan en we vertrokken richting Gouda.

Na 4 kilometer kwamen we er achter dat de 'Beavertail' peddel die we bij ons hadden niet voldeed aan de eigenschappen die we nodig hadden tijdens onze tocht. We besloten om een klein ommetje te maken langs de Kanoschop in Bergschenhoek. Hier is alles aanwezig om een avontuurlijke tocht in de kano of kajak tot een succes te maken. We hebben een 'Bent-shaft' peddel opgehaald en niet zomaar één de 'Mitchell leader single bant'. Kijk als je dan toch kan kiezen is dit denk ik wel de mooiste keuze die we konden maken. Wat een feest is dat zeg.

Het blad is van een massief koolstofvezel dat over een ceder kern is verwerkt. En met een knik van 15 graden in de steel is deze peddel gemaakt om marathons te varen. Voordat je het door hebt schep je zo 50 km op een dag weg. Dus via Gouda en Alphen aan de Rijn zijn we de eerste dag geëindigd in de buurt van het natuurgebied 'De Nieuwkoopse plassen' in Nieuwkoop.


Dag 2 - Zondag 26 april 2020
Zo, dag twee kan beginnen. We hebben heerlijk geslapen in de nylon Tentipi en we vertrekken van Nieuwkoop richting de Vecht. Het is windstil en terwijl we langs groene weilanden varen lopen de nieuwsgierige jonge koeien kilometers met ons mee. Aan de zijkant van de sloot zijn er overal vissen kuit aan het schieten, de natuur is volledig aan maar geen mens te zien op Matias na dan.

De ‘trim’ van de kano is gelijk lastig dat wil zeggen dat hij mooi in evenwicht is. Ik heb over het algemeen wat zwaardere gedachtes dan Mathias waardoor het handig is om de zware tassen vlak achter hem te leggen. Zo blijft de kano mooi horizontaal in evenwicht en blijft de kano wat koers vaster.

Via de Vecht zijn we in Muiden aangekomen waar we met het kanokarretje door het dorp konden wandelen. De sluis was immers buiten werkingen maar met de tassen op de rug en de kano op het karretje is het geen enkel probleem om een land transport te doen met onze Madriver ‘Explorer’. Een mooi voordeel is dat je zomaar een ijsboer kan tegen komen met heerlijke bolletjes mmmmm. Dat hadden we wel verdiend.

Eenmaal weer ingestapt en een klein stukje op het IJsselmeer te hebben gevaren zijn we ons kamp op het eiland ‘Hooft’ gaan op zetten. Zwemmen, eten, slapen op naar een nieuwe morgen..

Dag 3 – Maandag 27 april 2020
De derde dag zijn we vertrokken vanaf het eiland _Hooft_. Het plan was om via de zuidkant van het eiland de Flevopolder te varen. Maar omdat de wint 180 graden gedraaid was leek het ons een beter plan om langs Lelystad te varen.

De wind kwam uit het zuidwesten en bracht flink wat golven met zich mee. Gelukkig hadden we een spatzijl voor de kano bij ons. Dit spatzijl zorgde dat alle golven die over de lijst van de kano kwamen niet in de kano eindigden. Het spatzijl is door Koos van Raalte een van de oprichters van _Tiekamp_ gemaakt en past precies over onze Mad River _Explorer_. De kuipranden van het sparzijl zijn gemaakt van fietsbanden en als je deze opblaast kun je er nog een klein spatzijltje overdoen zodat de kano volledig afgesloten is.

Eenmaal aangekomen aan de andere kant van de Flevopolder hebben we onze tipi opgezet op het _IJsseloog_. Hier vlogen de ijsvogels je om de oren en hoorden we voor het slapen gaan de nachtegaal een slaap liedje zingen.


Dag 4 – Dinsdag 28 april 2020
We begonnen de dag met grauw weer. Vanaf het IJsselsoog staken we het Zwarte meer over. Er was een flinke tegen wind opgekomen en geen mens te bekennen in de omgeving. Plots kwam daar een groot duwschip langs. Met zijn platte voorkant maakte het schip recht opstaande golven die dreigende op ons af te komen. We staken recht door de golven heen waardoor er een flinke golf bij de kuip van Matias naar binnen kwam. Het schapenvel dat onder onze knieën lag, was helemaal doordrongen van water. Gelukkig konden we verderop stoppen voor een korte pauze. We aten van de muesli koek die Vanessa de vriendin van Matias had gemaakt. Iets waar ik elke dag naar uitkeek omdat het ons weer een energie boost gaf. Ondertussen trok Matias wat droge kleren aan.

Enige tijd later dobberde we rond in de Weerribben misschien wel het mooiste natuurgebied van Nederland. In ieder geval een onwijs mooi kano paradijs. Hier kan je als ‘kanoërt’ jezelf dagen vermaken. In dit gebied werden we direct ontvangen door een reetje dat vrolijk rond huppelde door de rietvelden. We vonden een mooie plek voor de tipitent en hebben het kamp zo ingericht dat het leek op een kano reclame. Kampvuur, tipitent en schuilen onder je kano voor de regen. Dit was wel een beetje hoe ik het in gedachte had. Nu al zin in morgen!

Dag 5 – woensdag 29 april 2020
Vandaag zijn we langs ome Arij gevaren, dé kano guru van Nederland. Arij kan je alles vertellen over kano’s, vaargebieden, technieken en materialen. Het komende stuk dat we gingen varen is nieuw voor ons dus wilde we wat goede tips van Arij. Ergens van een stoffige plank komen twee kaarten tevoorschijn. De kaarten overlappen net niet maar we zullen er vast wel uit komen. De afgelopen dagen hadden we veel gebruik gemaakt van digitale kaarten op de telefoon maar de papieren kaart blijven toch het betrouwbaarste.

Na de koffie vertrekken we uit de Weerribben en gaan richting het Tjeukemeer in Friesland. Op het meer komt de wind dwars op de kano en we besluiten eerst een stuk tegen de wind in te varen. Om daarna comfortabel met de wind mee te varen. De kano blijft zo een stuk rustiger in het water liggen maar soms is het bikkelen tegen de wind in stiekem ook wel leuk. Onze tocht gaat verder door wat kanalen en over het Sneekermeer. Ons eind doel van deze dag was Nationaal park de Alde Feanen en dat bleek toch wat verder te zijn dan we hadden gedacht. Hoewel het lekker warm weer was en de lucht strak blauw zagen we in de verte een dreigende wolken partij onze kant op komen. Dat motiveerde ons wel om wat meer kracht op de peddels te zetten.

Toen we het Nationaal park de Alde Feanen binnen voeren zagen we twee mannen op een eilandje zwaaien. Het was inmiddels al 22:00 uur en we hadden niet het idee dat deze heren ons aan het begroeten waren. We besloten even langs te varen en al gauw bleek dat de heren een probleem hadden. Eén van de mannen vroeg waar we vandaan kwamen. Waarop we zeiden: “ROTTERDAM ken je dat niet horen dan.” De heren grinnikte en vroegen waar onze auto stond. Waarop we zeiden: “In Rotterdam!” Dat werd niet helemaal begrepen. Maar goed de heren vertelde dat zij zonder benzine zaten en hoopte op een lift van ons naar een tankstation. We hebben één van de heren heen en weer gevaren om benzine op te halen. Nu konden ze hun boot weer starten en veilig op huis aan.

Inmiddels was het 23:30 uur en trek hadden we niet meer. Een goede nachtrust zou ons goed doen en met de regendruppels op de tent vielen we in slaap.


Dag 6 – donderdag 30 april 2020
De laatste dag is aangebroken. Het is 07:00 uur en de ochtend zon kruipt langzaam tussen twee krachtige wolken door. Volgens mij wordt het een prachtige dag. Matias is al rustig koffie aan het zetten terwijl ik de tent afbreek en inpak. Er hoeft niet meer gesproken te worden. We weten allebei wat er moet gebeuren. Slaapzakken en matjes in de waterdichte tas, schapenvel onder de zitjes, zonnepaneeltjes op het dekzeil en de kaarten van Arij binnen handbereik. En we zijn weer onderweg.

Vandaag is Lauwersoog ons eindpunt. Maar ik wil graag via Leeuwarden varen, ik ben wel nieuwsgierig naar deze stad. Het was inmiddels wat harder gaan waaien en na een korte stortbui waren we even de route kwijt waarop we aan een dame vroegen welke kant Leeuwarden op was. De dame lachte en zei in het Fries dat we de andere kant op moesten. Eenmaal aangekomen in Leeuwarden zagen we hoe tof deze stad was. Dit had ik niet verwacht, het lijkt een soort van Amsterdam maar dan zonder Amsterdammers en toeristen.

We vervolgde onze tocht over de Dokkumer Ie. In Dokkem hadden we even pauze. Bakkertje, broodje, slokje volle melk en weer door. Uiteindelijk komen we op het Lauwersmeer. De wind is zoals elke avond weer gaan liggen, de zon veranderd alles in een gouden gloed. Na 75 km te hebbeb gevaren genieten we van de natuur om ons heen en we gaan op zoek naar onze laatste slaap plek. We varen langs eilandjes waar overal vogels aan het broeden zijn. De vissen komen al paaiend half het water uit zetten en er lopen wilde paarden aan de zijkant, ze kijken ons verwonderd aan. Wat een prachtige plek maar niet voor ons dit is van hen. Plots zag ik achter me een grootte wolk met een jurk van water recht op ons afkomen. Binnen een paar minuten slaat het weer om, het is donker de wind suist om onze oren, golven zetten op en we worden naar het eind van het meer gebracht. Eenmaal aan de kant gekomen is het pik donker we zien alleen maar rieten zompige grond. En als of het zo zou moeten zijn is er na een paar meter varen een bocht met een kleine inham. Een perfect schelpen strandje. Hier kunnen we mooi onze laatste nacht door brengen met uitzicht op het meer.